Pieśni nagrane na płycie pochodzą z moich zbiorów zgromadzonych podczas etnomuzykologicznych badań terenowych przeprowadzonych w latach 1988-1989 we wsiach Gromadka, Patoka i Modła (woj. dolnośląskie). Uzyskałam wówczas repertuar od respondentów: Marii Baranowskiej (ur. w 1932 r. w Szczawniku), Olgi Warcholig (ur. w 1931 r. w Nowej Wsi), Piotra Hojniaka (ur. w 1923 r. w Nowej Wsi) i Michała Oleśniewicza (ur. w 1926 r. w Bereście). Pozostałą część wyniosłam z rodzinnego domu, głównie od mamy Marii Tarasiewicz (ur. w 1930 r. w Mochnaczce Niżnej). Całość repertuaru jest jednolita stylistycznie i reprezentuje muzykę z zachodniej części Łemkowszczyzny.

Przed dwudziestu laty wśród adeptów muzykologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu znalazła się Bogumiła Tarasiewicz (Bogusia). Zrazu trudno było się zorientować, że jest z pochodzenia Łemkinią, przedstawicielką grupy etnicznej, którą Polska Ludowa za aspiracje zachowania swojej tożsamości etnicznej, unickości i za niechęć do realnego socjalizmu bądź ekspulsowała do ZSRR, bądź wysiedliła z ojcowizn i rozproszyła po kraju. Na seminarium nie miałem wątpliwości, że nadarza się rzadka okazja, aby p. Bogusi zaproponować temat magisterskiej rozprawy, który - jako uczestniczka spotkań swoich ziomków żyjących w diasporze, a sama jako nosicielka ustnej tradycji pieśniowej - mogła wybornie przygotować na podstawie oryginalnych źródeł. Tak się też stało i pracę obroniła w 1990. Jest to naukowy przyczynek do należnego Łemkom współczucia, zadośćuczynienia i dokumentacji ich ludowej tradycji pieśniarskiej. Przed II wojną światową tą tradycją w granicach Polski zajmował się jeden z najwybitniejszych etnomuzykologów, Filaret Mychajłowicz Kołessa (Narodni pisni z hałyckoji Łemkiwszczyny, Lwów 1929).

Słuchając nagrań Bogumiły Tarasiewicz warto zwrócić uwagę, że jest w nich świadoma kontaminacja dwóch kręgów muzycznokulturowych: z jednej strony łemkowskiego autentyzmu i kompetencji wykonawczyni, z drugiej profesjonalnego przygotowania wokalistki i pianisty Juliana Tatarynowicza, który improwizując bezpretensjonalnie towarzyszy jej na fortepianie. Budzi to nadzieję, że szeroka gama gatunkowa zaprezentowanych śpiewów wejdzie w społeczny obieg.

Nagrany repertuar odzwierciedla niektóre aspekty kształtowania się urokliwej i bogatej kultury Rusnaków (Łemków) zasiedlających niegdyś Beskid Niski i zachodnią część Beskidu Sądeckiego. Bez trudu dostrzega się tu wschodniosłowiańskie, w szczególności ukraińskie intonacje i barwę solowego głosu, echa wołoskich migracji w melodyce, ślady węgierskich rytmów i polskie zapożyczenia, by do tego się ograniczyć.

Prof. dr hab. Jan Stęszewski

Bogumiła Tarasiewicz - mezzosopran

Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Poznaniu w klasie śpiewu solowego prof. Ewy Werki i prof. Bożeny Karłowskiej oraz muzykologii na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu pod kierunkiem prof. dr hab. Jana Stęszewskiego (1990). W latach 1990 i 1991 uczestniczyła w kursach interpretacji muzyki dawnej w Centre de Musique Ancienne w Genewie.

Od roku 1990 jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Instytucie Wychowania Muzycznego WSP w Zielonej Górze, obecnie adiunktem w Instytucie Kultury i Sztuki Muzycznej Uniwersytetu Zielonogórskiego. W 1999 roku uzyskała kwalifikacje I stopnia (odpowiednik doktoratu naukowego) w dziedzinie wokalistyki w Akademii Muzycznej we Wrocławiu.

Prowadzi ożywioną działalność koncertową. Występowała w b.ZSRR, Niemczech, Francji, Szwajcarii, Włoszech, Watykanie, na Litwie, w Czechach i Austrii. Posiada nagrania radiowe, telewizyjne i płytowe. Jako solistka współpracuje także z chórami macierzystego Instytutu. Ponadto od 1998 roku jest solistką i kierownikiem artystycznym zespołu kameralnego Quodlibet Orchestra.

Jako muzykolog zajmuje się badaniem kultury muzycznej Łemków. Brała udział w trzech kolejnych Międzynarodowych Sympozjach Muzykologicznych "Muzyka Kresów" ( w latach 1992-94). Jest autorką artykułów z tej dziedziny: Tradycja a współczesność obrzędowości łemkowskiej w diasporze, w: Dziedzictwo europejskie a polska kultura muzyczna w dobie przemian, red. A.Czekanowska, Musica Iagiellonica, Kraków 1995; Praktyka wykonawcza łemkowskiej wokalnej muzyki ludowej, w: Z zagadnień poznawczych, kulturowych i dydaktycznych muzyki, t.2, red. I.Marciniak, Zielona Góra 1996.

Jest autorką podręcznika akademickiego do nauki emisji głosu pt.: Mówię i śpiewam świadomie (Kraków 2003).

Julian Tatarynowicz - fortepian

Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. M.Karłowicza w Zielonej Górze, Studium Organistowskiego w Świebodzinie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze na kierunku wychowanie muzyczne.

Już w trakcie studiów rozpoczął działalność artystyczną. W latach 1996 - 1997 uczestniczył jako akompaniator w koncertach Chóru Akademickiego WSP w Austrii, Niemczech, Czechach i na Litwie. Brał też udział w koncertach Niemiecko-Polskiej Orkiestry Młodzieżowej w kraju oraz w Niemczech i Szwajcarii. Z orkiestrą tą w 1994 r. dokonał nagrania albumu kasetowego z muzyką baroku realizując basso continuo na klawesynie i organach.

Od 1998 roku jest stałym akompaniatorem Chóru Towarzystwa Śpiewaczego "Cantemus Domino", z którym koncertuje w Polsce, Niemczech i Holandii. W latach 1999-2000 wraz z chórem uczestniczył w nagraniach audycji telewizyjnych poświęconyc pieśniom adwentowym i kolędom. W 2000 r. akompaniował także gościnnie niemiecko-holenderskiemu chórowi "Kammerchor Niedergrafschaft Uelsen".

Od 2002 roku jest kierownikiem artystycznym Zespołu Wokalnego"Wiolinki" działającego przy Publicznej Szkole Podstawowej i Gimnazjum w Zaborze.